මේ දවස්වල ජාලයේ මෙන්ම සමාජයෙත් ඉතාම කතා බහට ලක්වෙලා තියන කාරනා දෙකක් තමයි සමලිංගික ප්‍රශ්නය හා මත්ද්‍රව්‍ය වල මිල ඉහල යාම.බැලූ බැල්මටනන් එකිනෙක සමාන කමක් නෑ වගේ තමයි.මේ ලගදි අපි යාලුවො ටිකක් එකතු උනාම අනන් මනන් කතා කර කර ඉදිද්දි ඔය ගැනත් කතා වෙන අතරෙ මගෙ එක යාලුවෙක් පොඩි කතාවක් කිව්වා,හැබයි වැඩිහිටියන්ට පමනයි කියල මටනන් අන්තිමෙදි බනින්න එපා..!
මේක ලන්කාවෙන් නන් නෙමෙයි ආරන්චි වෙලා තියෙන්න,බොරුනන් කියොලම බලන්න,මගක් දුර යද්දි තේරෙයි කොහොමටවත් ලන්කාවෙ නෙමෙයි කියලා.
මේකයි කතාව!
අඩු වයසෙ ගැටවු දෙන්නෙක් හොරෙන් මත්ද්‍රව්‍ය පිලිබද අත්දැකීමක් ලබා ගන්න යද්දි මාට්ටු වෙලා,පොලීසියෙන් උසාවිය දක්වාම ගිහිල්ලා.අන්තිමේදි දෙමාපියන් ගෙන්වලා කාඩ් එක හොදටම කුඩු කරලා,දැන් නඩුකාර උන්නන්සෙගෙ ලෑස්තිය දඩුවම දෙන්නලු.ඔය වගෙ පලමු වැරදි වලට වැඩිය ලොකු දඩුවම් දෙන්නෙ නෑ නෙ.ඉතින් මෙයාලට දුන්න දඩුවම තමයි සතියක් ඇතුලත් දුම්බීමේ ආදීනව ගැන සමාජය දැනුවත් කරලා අන්තිමේදි කීදෙනෙක්ව මතින් මුදෙව්වදැයි ප්‍රගතිය පෙන්නන්න ඔන.
ඉතින් කෝමහරි සතියකට පස්සෙ දෙන්නව කැදවලා නඩුකාරය අහනවලු එක එක්කෙනාගේ ප්‍රගතිය.පලවෙනියා ඇවිල්ල බෝඩ් එකක් එහෙම අල්ලල එකේ ලොකු රවුමකුයි පොඩි රවුමකුයි ඇන්දලු,ඇන්දල කිව්වලු මම 22දෙනෙක්ව මතින් මිදෙව්වා කියල.එතකොට නඩුකාරතුමා ඉතා සතුටට පත් වෙලා ඇහුවලු "ඒ කොහොමද පුතා,පොඩ්ඩක් පැහැදිලි කරන්න කියලා".
"මෙහෙමයි, මන් මේ රවුම් දෙක පෙන්නල කිව්වා මේ ලොකුවට තියෙන්නෙ මත්ද්‍රව්‍ය පාවිච්චියට පෙර මොලය හා පොඩියට තියෙන්නෙ මත්ද්‍රව්‍ය පාවිච්චියට පසු රොගී වු මොලය කියල"
නඩුකාරයා බොහොම සතුටු වෙලා අනිත් බුවා දෙසට හැරුනා.
අනිකා ලෝක අන්ඩයා,ඌ සතිය පුරාම මෙලෝ වැඩක් කරල නෑ,හැබැයි පොඩ්ඩක් වෙලා කල්පනා කරපු බුවා කිව්වා "මම සතිය පුරාම 100කට වඩා කට්ටියව මතින් මිදෙව්ව"කියලා.
නඩුකාරය පුදුමයටත් සතුටත් පත් වෙලා ඇහුවා "හරිම සන්තොසයි පුතා..ඒ කොහොමද?"කියල.
කෙලින්ම අර අනිත් කොලුව ඇන්ද රවුම් දෙක අතට ගත්ත මේ කොලුව ඒක් අනිත් පැත්ත හරෝගෙන මෙහෙම කියනවලු!
"මම මේක අරන් හැමෝටම පෙන්නල මෙහෙම කිව්ව,මේ පොඩි රවුමෙන් පේන්නෙ ගංජ ගහල අහුවෙලා හිරේට යන්න ඉස්සෙල්ලා පස්ස ( ගුදය..ගුදය..),ලොකු රවුමෙන් පේන්නෙ ගිහිල්ල ආවට පස්සෙ පස්ස පැත්ත"කියල
නඩුකාරයට ඇපත් නෑලු!!!
මගේ ජීවිතේ පලමු වතාවට අද දෙමල චිත්‍රපටයක් බලන්න ශාලාවකට (හෝල් එකකට ) ගියා.ඇත්තටම මගේ වුවමනාවකට නොවුනත්,මගේ ද්‍රවිඩ මිත්‍රයෙකුගෙ බලවත් පෙරැත්තය නිසාම අද මට මේ අත්දැකීම ලබා ගන්න පුලුවන් වුනා.මේක සම්පූර්නයෙන්ම වෙනස් වගේම නොසිතූ අත්දැකීමක් කිව්වොත් නිවැරදියි.මම ගියපු ශාලාව ද්‍රවිඩ චිත්‍රපට ප්‍රදර්ශනයටම වෙන් වූවක්,ලගදීම පැමිනීමට නියමිත සිනමා නිර්මානවල පෝස්ටර රැගත් දැන්වීම් පුවරු සහිත ශාලා ඉදිරිපස ඔස්සේ අප නැරඹීමට පැමිනි චිත්‍රපටයේ පුවරුද දක්නට ලැබුනා.ඉද හිට දෙමල රූපවාහිනි නාලිකාවක යන පරන ද්‍රවිද චිත්‍රපට නරබන මාහට,නවතම ද්‍රවිඩ චිත්‍රපට පිලිබදව කිසිදු දැනුමක් තිබුනෙ නෑ.පුවත් පත් වල,විචාර වල මහා ඉහලින් රචනා කොට තිබුනේයැය් මාගේ මිත්‍රය විසින් රෙකමදාරු කරනු ලැබූ "සිංගම්" යන්න නැරඹීමට මාතුල කැමැත්තක් ඇති නොවුයේ එහි පෝස්ටරයක් දකීමත් සමගය.පොලිස් කාරයෙක්ගේ (නිලධාරියෙක්ගේ ) රුවින් සැරසුනු ප්‍රධාන නලුවා දකිද්ම මුලු කතාවම තෙරුම් ගත හැක.
එය එසේ වුවත් මුලු චිත්‍රපටය තුලම ප්‍රේක්ශකයා ඇදබැද තබා ගැනීම සදහා යොදා ඇති දෘශ්‍ය ප්‍රයෝග,සටන් ජවනිකා මෙන්ම ගීතද සාමාන්‍ය අප දකින සිංහල චිත්‍රපටියකට වඩා බෙහෙවින් තාත්විකය,මනහරය.නමුත් මෙකල නිශ්පාදනය වන සෑම සටන් ද්‍රවිඩ චිත්‍රපටයකම පොදු මිනී මරන දර්ශන නම් මෙහිදීද අඩුවක්ව තිබුනේ නැත.නිතරම කැත්තක්,මන්නයක් අතට ගත් මැරයෙක්,බෙලි කපන,බඩ කපන දර්ශන ("කපනවා" යන්න හැමතැනම )මෙහිද නිමක් නැත.විටක බොහෝ ඉන්දියානු දෙමල අයගේ අධික කෝපය,කෲර හැගීම සමග මේ සිනමා නිර්මානවලටද සම්බන්දයක් ඇතිබව හැගේ.
කෙසේ වෙතත් අපේ සටන් චිත්‍රපට(පුහ්..!) හා සසදා බලන කල මේවා ඉතා ඉදිරියෙන් සිටියි.එයට හේතුව දකුනු ඉන්දියානු ද්‍රවිඩයන්ගේ හැකියාවද නැතිනම් උතුරු ඉන්දියානු ආභාශයද යන්න එතරම් අමාරු ප්‍රශ්නයක් විය නොහැකියි.පසුගියදා නිමාවූ IIFA සැනකෙලියත් සමගම යලිත් කතාබහට ලක් වූ අපේ සිනමාව පිලිබදව නැවත හැරී බැලීමට නියම කාලය දැන් යැයි මට හැගේ.විශේශයෙන්ම ශ්‍රී ලාංකීය ද්‍රවිඩ සිනමාව,මට දැනගන්මට ලැබුනු ආකාරයට ලංකාවෙ ප්‍රථම ද්‍රවිඩ චිත්‍රපටය නිර්මානය කරඇත්තේ සිංහලයෙක් වන අතර ප්‍රථම සිංහල චිත්‍රපටය නිමවී ඇත්තේ ඉන්දියානුවෙක් අතින් .මේ පිලිබදව අජිත් ගලප්පත්ති නම් විචාරකයා පසුගිය ඉරිදා ලක්බිමට ලියූ විචාරයක සදහන් වූවා.
මේක පුලුවන්නම් කියවල බලන්න http://www.lakbima.lk/archive/last_06_06_10/index.htm
අවසන් කරන්න ඉස්සෙල්ලා තව දෙයක්.චිත්‍රපටය පටන් අරන් නලුවා(වීරයා ) මුලින්ම තිරයට එනකොට බලන්න එපාය කට්ටියගෙ චියර් එක,විසිල් ගහනව,කෑ ගහනවා.ඒ වගෙම තමයි විකටයා,කෙල්ල එනකොටත්.ඒකත් එක්ක දුශ්ටයා එනකොට,හරියට තමන්ට වැරද්දක් කරල වගෙ,බනිනවා,හූ කියනවා.අපි නන් මේවගේ ඒව අහල තියෙන්නේ ලංකාවට චිත්‍රපට ආපු මුල් දවස් වල එහෙම නැත්නම් ටීටර් වල.දවස පුරාම වෙහෙසෙච්ච් මිනිහා,විශේශයෙන්ම දෙමල මිනිහා තම්න්ගෙම ලෝකයක් හදාගෙන ඒතුල පැය තුනක් ගත කිරීම එක අතකින් පුදුම වෙන්න දෙයකුත් නෙමෙයි.
